De kracht van een ritueel is dat je voelt en ziet wat er gebeurt. Het dekt een extra lading. Ook familie en vrienden worden er door geraakt. Het zandritueel is hier een mooi voorbeeld van.
Het bruidspaar was al jaren samen, hebben twee kinderen gekregen en wilden nu graag trouwen. De bruid wilde het zandritueel tijdens de ceremonie voltrekken. Na eigen geloften naar elkaar uitgesproken te hebben, het ja-woord en mijn bevestiging dat ze aan elkaar verbonden zijn, gingen we verder.
Op een tafeltje kwam een lege fles te staan met een persoonlijke tekst van het bruidspaar. De brede kurk lag er naast. Het bruidspaar en ook de kinderen hadden flesjes gekleurd zand uitgezocht. Ieder een eigen kleur met uitleg waarom deze kleur bij ze past. Het bruidspaar deed om en om een laagje zand in de fles; symbolisch werden hun levens zichtbaar in de fles - ze horen bij elkaar. De oudste zoon kwam in hun leven. Dit lieten we zien door zijn kleur toe te voegen in de fles. Vervolgens voegden het bruidspaar hun laagje er weer overheen. De jongste zoon werd geboren. Ook zijn kleur voegden we toe. Als laatste voegden ze alle vier nog een laatste laagje toe.
In de fles is zichtbaar hoe hun levens tot elkaar zijn gekomen. Om ook te laten zien dat de levens echt met elkaar verbonden zijn en steeds meer met elkaar verbonden raken, werd met een dun stokje het zand in de fles vermengd met elkaar. De gekleurde laagjes vermengden zich met elkaar. Het gezin wil graag het zand verder met elkaar mengen bij grote veranderingsmomenten van betekenis in hun leven. Vandaag is hier op symbolische wijze vorm een start mee gemaakt. De kurk ging op de fles. Deze fles krijgt in huis een mooie plek. De fles staat symbool voor dit moment tijdens de huwelijksvoltrekking en blijft een rol spelen in het leven van dit gezin.